Voordat ik vertel over het verhaal van de serie en mijn kijk erop, wil ik wel benadrukken dat niet alles historisch correct zou zijn in de serie, maar alsnog geeft het een vrij realistische weergave van hoe de Noren én Christenen toen leefden. Heel wat personages zijn wel gebaseerd op legendes en verhalen van mensen die toen zouden geleefd hebben, al zijn er geen rechtstreekse bewijzen.
Maar goed, waar start het verhaal? Bij het eenvoudige boerengezin dat bestaat uit de ambitieuze Ragnar Lothbrok en zijn vrouw en schildmaagd Lagertha. Samen hebben ze twee kinderen: zoon Björn en dochter Gyda. Ze wonen enkele dagen stappen van Kattegat, een klein havenstadje waar de graaf Haraldson de macht heeft. Ragnar heeft samen met zijn broer Rollo grootste dromen en plannen. Ze willen namelijk varen naar het Westen. Want jaarlijks maken de Vikings plundertochten naar het Oosten, maar naar het Westen gaan ze nooit. Waarom? Omdat graaf Haraldson niet gelooft dat er een Westen is. Er gaan wel geruchten rond dat het weldegelijk zou bestaan, maar de Vikings zijn er dus nog nooit geweest.
Eigenwijs en arrogant als Ragnar Lothbrok is, trekt hij samen met zijn broer en een groep vrienden naar het Westen. Dit tegen de wil en wet van de graaf, maar dat houdt hen niet tegen. En vanzelfsprekend arriveren ze uiteindelijk in Engeland. Vanaf dan maken we ook meteen kennis met het dagelijkse leven van de Christenen. En dat is iets wat deze serie zo boeiend en sterk maakt: we zien hoe de macht en religie er zowel aan toe gaan in het Westen als in het Noorden. De verschillen lijken soms enorm, het zorgt voor botsingen, maar ook heel interessante situaties. En tegelijk hebben ze ook meer gemeenschappelijk dan ze zelf zouden toegeven. Zelfs de meest gelovige personages worden wel eens geconfronteerd met waar ze nu wel of niet in geloven. Je ziet echt open en bloot de mooie en lelijke kanten van zowel de Noorse religie als de Christelijke.
Op het eerste zicht lijkt de religie en cultuur van de Noren heel erg vrij en spiritueel. Zelfs zo spiritueel dat de Noren niet bang zijn voor de dood, het is voor hen zelfs een eer om te sterven. Want alleen zo kunnen ze in Valhalla samen met de goden feestvieren. Ik ga natuurlijk geen spoilers geven, maar het enige wat ik je kan zeggen is dat de voorlaatste aflevering van het eerste seizoen je rillingen geeft. Je beseft dan heel goed dat hun cultuur allesbehalve onschuldig is. Nog een opvallend verschil tussen de Engelsen en de Noren is het leven van de vrouw. Ik zal niet zeggen dat Noren de vrouwen gelijkwaardig als de man beschouwen, maar Noorse vrouwen hebben wel veel meer vrijheid dan Christelijke vrouwen. Ze worden zelfs als vechters en sterke persoonlijkheden neergezet die durven samenspannen.
Naast het feit dat ik Ragnar Lothbrok soms een heel arrogante kwal vind, is Vikings voor mij een erg vermakelijke, inspirerende serie. Want ik ben gek op geschiedenis weetjes en kijk dan ook vaak series en films die zich in het verleden afspelen. Vikings zet je vooral aan het denken over geloof, macht en spiritualiteit. In Vikings vertrouwen ze op en geloven ze in hogere krachten, zowel de Engelsen als de Noren. En dat is iets wat we binnen spiritualiteit eigenlijk ook doen. Het is (en blijft?) iets waar mensen nood aan hebben in het leven: een ‘hogere’ macht. Een soort houvast die betekenis geeft aan je leven en waar je altijd op terug kan vallen. En daar draait het in Vikings allemaal om: geloof en vertrouwen in één of meerdere goden, in anderen maar ook in jezelf. Want alles begint bij wie jij bent en de keuzes die jij maakt. Één enkele keuze kan alles veranderen.
Bekijk de trailer hier:
About Post Author
