Zin in een horrorfilm die zich afspeelt op klaarlichte dag? Wees wel gewaarschuwd: dit maakt hem niet minder eng! Het verhaal start zoals een typische Amerikaanse film: Christian voelt zich niet meer goed in zijn relatie met Dani. Hij wil er een punt achter zetten, maar is noodgedwongen dit uit te stellen wanneer er iets tragisch in Dani’s leven gebeurt. Wanneer hij naar Zweden vertrekt met zijn vrienden, wil hij haar niet thuis achterlaten en nodigt haar mee uit.
Ze bezoeken een geïsoleerd Zweeds dorpje waar de inwoners tijdens een Midzomer festival de langste dag van het jaar vieren, waarbij het niet donker wordt. De festiviteiten lijken op zich vrij onschuldig, maar er vinden al gauw absurde taferelen plaats. Midsommar doet je meerdere malen ongemakkelijk voelen, je schrik aanjagen en tegelijk in lachen uitbarsten. Het is een relatiedrama die een behoorlijk gruwelijke metamorfose ondergaat.
Heel wat gebruiken, ceremonies en overtuigingen die tijdens het festival aan bod komen zijn duidelijk gebaseerd op verschillende zaken uit de Noorse mythologie, de Wicca en meer oude, magische tradities. Ik vind de film wel absurd sterk omdat het heel wat emoties bij je oproept. Je geraakt als kijker steeds meer verontrust doordat de Zweedse dorpsbewoners heel open en vriendelijk blijven, terwijl er juist helse praktijken plaatsvinden bij klaarlichte dag. Niets is dus wat het lijkt en de gebruikelijke horrortrends zoals wij ze in de Westerse horrorfilms kennen, komen ook niet aan bod in deze film.
Dus: ben je nog op zoek naar een niet zo’n typische horrorfilm vol absurditeiten en eeuwenoude heksenrituelen voor de maand oktober? Dan is Midsommar misschien wel de film die je moet zien!
De trailer kan je hier bekijken: